Donderdag 13 oktober.

Gisteravond hebben we goed afscheid genomen van onze buschauffeur, Ciro. We zijn weer lekker wezen eten en hebben hem in het zonnetje gezet. Dat had hij echt verdiend: hij heeft ons al die tijd veilig, snel en op tijd overal gebracht.

Na het diner zijn we nog met een klein groepje wezen dansen in een ecuadoriaanse salsa-bar. Eindelijk een bar gevonden die tot na middernacht open was; daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt. We hebben lekker gedanst: salsa, reggae-top, de merengue en zelfs nog een foxtrotje. Al met al om 1:30 uur in bed.

Vanochtend weer ontbeten bij hetzelfde bakkertje als gisteren. Daarna weer de bus in, die om 08:00 uur vertrok naar Guyaquil. Weer de Andes over, en dan afzakken naar De Costa, waar het warm is. We zijn gestopt bij een bananenplantage (merk Bonita), waar we heel even hebben mogen rondlopen. Vooral muggen. In hetzelfde gebied zijn ook cacao-plantages en rijstvelden.

Om 01:30 waren we al bij het hotel. Snel de koffers uitladen en Ciro (buschauffeur) uitzwaaien, die meteen weer terugrijdt naar Quito. Het is warm hier, 30 graden. Guyaquil is de grootste stad van Ecuador, en heeft een slechte naam. Je kan je hier dus moeilijk vrij bewegen. De veiligste straat is de 9 oktober straat. Ons hotel ligt hier 50 meter van vandaan.

Eerst een ecuadoriaanse lunch: alles wat we wilden was op, kwam te laat en was niet volledig. Maar we hebben toch wat binnengekregen en konden een stadswandeling aan.

Eerst naar een parkje waarin leguanen wonen, een voorproefje van de Galapagos. Deze beesten blijven daar zitten, waarschijnlijk omdat ze gevoerd worden. Ze zijn zelfs aaibaar, wat we ook gedaan hebben (ja, zelfs Janine).

Daarna zijn we over de boulevard gewandeld. Deze boulevard is speciaal aangelegd om Guyaquil een betere naam te geven. De boulevard is helemaal omgeven met een ijzeren hek, er is veel politie/bewaking aanwezig. Wel mooi uitzicht op de baai. De boulevard zelf is heel mooi aangelegd, met veel groen en hout.

Via de boulevard zijn we naar de wijk Las Penas gewandeld. Met behulp van subsidie van de lokale overheid heeft een klein gedeelte van de inwoners de mogelijkheid gehad hun eigen huisjes op te knappen. De oude fotootjes hangen nog aan de muur, maar als je 1 straatje verder kijkt zie je precies hoe het was: een soort krottenwijk. Ook hier veel politie en bewaking, maar je voelt je er wel veilig.

Las Penas is gebouwd tegen een heuvel aan. Middels 444 trappen bereik je de top van de heuvel, waar een vuurtoren en een kerkje staan. Ook nog de (ongeveer) 50 treden van de vuurtoren beklommen. Vanaf daar een mooi uitzicht over Guyaquil en de baai. Tegenover de grote stad ligt een mangrovebos. Daar kun je bootje
varen, maar dat hebben we niet gedaan.

We hebben een terrasje gepakt, en via de basiliek weer terug naar het hotel gelopen. ´s Avonds hebben we te duur gegeten in een Spaans restaurant. Wel aardig. Guyaquil voelt gewoon niet prettig en we zijn blij dat we morgen verder vliegen naar de Galapagos eilanden. De rugzakken staan al klaar. Morgen snel even ontbijten en zo snel mogelijk weer op weg naar het volgende hoogtepunt van deze reis.